انگار !
          بغض ِ شیشه ایت شکست
                        مثل شبنم 
                                      بر سقوط جاده 
  مثل نیلوفر
                در سایه های دم کرده ی مرداب
     من ،
         تو ،
                ما،
                 از که با چه
                                  به غارت برده " پیوستن را "
                           *** 

       " جنگلی بودیم ریشه در ریشه همه پیوند
                شاخه در شاخه همه آغوش
               اینک انبوهِ درختانِ  تنهاییم "
                       

                           ***

           خوشه های طلایی گندم
                               تغزل ِ ماه و خورشید
             و هزاران ِ رفته را
                            دوباره از کجا با که
               چگونه پیوند زنیم این خاک ِ آریایی را ....؟ !

 
                                                                     ح - ب
                                                                  توهم  14/04/1386

Tavahom_star.persianblog.com
Faryadhay-khamoosh.blogfa.com